چگونه یک سنگ آسمانی بیابیم؟

چگونه یک سنگ آسمانی بیابیم؟ شماری از ویژگی های شهاب سنگ ها، چنانچه بررسی دقیقی بر آن ها انجام شود، می توانند راه گشای بازشناخت سنگ های آسمانی از سنگ های معمولی زمینی باشند.

این ویژگی ها به طور جداگانه در زیر توضیح داده خواهند شد.

به طور معمول ترکیبی از برخی از این ویژگی ها در سنگ های آسمانی هست  که اجازه ی شناسایی بی ابهام آن ها را به ما می دهد.

شش ویژگی سنگ های آسمانی

حضور فلز آهن

چگالی

ویژگی مغناطیسی

حضور جرم پیروکسین

پوسته ی گداخته

ریگماگلیپت ها

 

 

فلز

بیشتر سنگ های آسمانی دست کم مقداری فلز آهن دارند (در واقع آلیاژی از آهن و نیکل). شما می توانید درخشش فلز را در سطوح شکسته ی آن ها ببینید. سنگ های آسمانی به طور کامل همواره مقداری فلز دارند و بسته به مقدار فلز آن ها در سه گروه دسته بندی می شوند:

۱.سنگ های آسمانی فلزی، که۱۰۰درصداز فلز ساخته شده اند؛

۲.سنگ های آسمانی فلز – سنگ، که دارای۵۰درصد فلز و۵۰درصد سنگ هستند؛

۳.سنگ های آسمانی سنگی، که دارای رگه های فلزی کوچکی هستند.

چگالی

بسیاری از سنگ های آسمانی، به ویژه شهاب سنگ های فلزی، بسیار سنگین تر و چگال تر از سنگ های زمینی هستند. چگالی فلز آهن در حدود ۸گرم بر سانتی متر مکعب است، چنانکه بیشتر سنگ های آسمانی دارای چگالی بالاتر از ۳/۳گرم بر سانتی متر مکعب هستند.

چگالی شمار کمی از سنگ های زمینی ، البته به جز سنگ های معدن فلزی، بالاتر از این است، که آن ها هم به طور نوعی اکسید آهن (مانند سنگ آهن مغناطیسی و یا هماتیت) هستند.

ویژگی مغناطیسی

بیشتر سنگ های آسمانی دارای مقداری آلیاژ آهن - نیکل هستند و به آسانی یک آهن ربا را به سوی خود می کشند. شما می توانید به آسانی این و با یک آهن ربا این ویژگی را آزمایش کنید. یک آهن ربا بی گمان به سنگ های آسمانی خواهد چسبید به شرط آن که دست کم دارای مقداری فلز باشند. برخی از شهاب سنگ ها مانند گونه ی سنگی آن ها تنها دارای مقدار کمی فلز هستند با این وجود یک آهن ربای آویخته با ریسمان را به سوی خود می کشند.

جرم پیروکسین (گونه ای ماده ی معدنی) در شهاب سنگ ها 

بیشتر سنگ های آسمانی معمولی که به زمین برخورد می کنند Chondrite نام دارند.

آنان شهاب سنگ های "سنگی" هستند و گلوله هایی کوچک و سنگی را که "جرم پیروکسین" نامیده می شوند دارند. قطر آن گلوله ها در حدود ۱میلی متر است.

پوسته ی گداخته

هنگامی که یک سنگ آسمانی از جو زمین می گذرد یک لایه ی بسیار نازک بر روی سطح بیرونی آن گداخته (ذوب) می شود. این لایه ی نازک "پوسته ی گداخته" نامیده می شود. آن اغلب سیاه و همانند پوسته ی تخم مرغ است(مانندسنگ آسمانی Camel Donga). پوسته ی گداخته همچنین می تواند به رنگ خرمایی روی سنگ های آسمانی رخ بنماید؛ که چرایی آن را باید در وضعیت آب و هوایی پس از فرو افتادن آن ها یافت.

ریگماگلیپت ها 

گهگاه هنگامی که یک سنگ آسمانی از جو زمین می گذرد فرم ریگماگلیپت ها را در سطح خود می گیرد. این ها به مانند اثر انگشت شست شما روی خمیر بازی هستند.