جهان دانش

نویسنده:میثم عسکری سده

جهان دانش

نویسنده:میثم عسکری سده

جهان دانش

عجب دنیای عجیبی است؛
در کله پزی ها هم،
زبان از مغز گران تر است.
درست مثل جامعه
که چرب زبان ها از عاقلان ارزشمندترند!!!

روش های درست کردن آتش

شنبه, ۱۶ مرداد ۱۳۹۵، ۰۹:۲۹ ب.ظ

 روش های مختلف درست کردن آتش 


شاید قرار دادن آتش در لیست اولین اقدامات پس از قرار گرفتن در شرایط بحران کمی عجیب باشد ولی آتش در نجات شما از اهمیت بسزایی برخوردار است . آتش فقط برای گرم کردن فرد مورد استفاده قرار نمی گیرد بلکه می تواند به عنوان سیگنال کمک , تصفیه آبی که در کویر بدست می آورید و همچنین طبخ غذا مورد استفاده قرار گیرد . علاوه بر این آتش از نظر روانی اعتماد به نفس فرد را افزایش می دهد و عاملی موثر در کاهش ترس محسوب می شود . فرد در کنار آتش احساس تنهایی کمتری می کند . شب کویر در کنار زیبایی محسور کننده اش می تواند در شرایط بحرانی فرد را دچار توهم و ترس شدیدی کند ( شاید یکی از دلایلی که بسیاری از مناطق کویری نامهای مخوفی دارند به همین دلیل باشد . مناطقی مانند ریگ جن , جندق و جن کوه که در مناطق دور دست کویری قرار دارند از اینگونه مکانها هستند .) . آتش در دور کردن حیوانات موذی نیز بی تاثیر نیست . مار , عقرب , گرگ , شغال , پلنگ و کفتار از آتش دوری می کنند 
بسیار مهم است که هر فرد نحوه تهیه آتش در شرایط بحرانی را بداند . روش اصطکاکی که از تماس دو تکه چوب استفاده می شود روشی بسیار سخت است و نیاز به تمرین فراوان دارد . این روش در صورتی که فرد با آن آشنایی نداشته باشد چندان کار ساز نخواهد بود 


روشن کردن آتش - crazyhikers


 سرخ‌پوست‌ها آتش کوچک روشن می‌کنند و از نشستن دور آن لذت می‌برند

ابزار‌های آتش‌زنه بهترین گزینه برای استفاده در هنگام روشن‌نمودن آتش هستند

مطمئن شوید اطراف آتش به شعاع 1 تا 5/1 متر عاری از موجود زنده است. 

اگر نتوانستید چنین مکانی را پیدا کنید از گودال کوچک بر روی زمین استفاده کنید

برای روشن کردن آتش ابتدا از مواد زود مشتعل‌شونده استفاده کنید

ریشه‌های خشک‌شده، چوب‌های کوچک یا خرده چوب‌ها برای روشن کردن آن باید در زیر یا بالای لایه دوم قرار داده شود

از پوست درخت‌های خشک‌شده و یا سرشاخه چوب‌های خشک نیز می‌توانید به عنوان مواد زود اشتعال‌زا استفاده کنید

باید به نسبت زیادی از چوب‌های خشک استفاده کرد، چوب‌هایی که از زمستان مانده‌اند خوب می‌سوزند

روشن کردن یک کپه بدون شکل مشکل بوده و هرگز خوب نمی‌‌سوزد 

باید بصورت هرمی ایجاد شود تا آتش به اطراف پخش نشود

بهترین روش، ایجاد خیمه سرخ‌پوستی با استفاده از چوب است

به یاد داشته باشید که آتش‌ خیلی بلند یا خیلی هرمی به سرعت سوخته و می‌میرد

حداقل باید به اندازه 3 برابر مصرف اولیه چوب اضافی جمع کنید تا تمام عصر را آتش داشته باشید

در برپا کردن آتش بویژه در فصل پاییز باید نهایت دقت را به خرج دهید

در مورد کمپ‌های سریع تنها لازم است شما دیگ غذای خود را از یک چوب تر آویزان کنید؛ این یعنی یک آشپزخانه کامل


در کمپ‌‌های طولانی‌تر چهار تکه الوار سبز کوچک را روی هم قرار دهید؛ فاصله بین دو الوار در یک‌طرف 8 سانتیمتر و در طرف دیگر 25 سانتیمتر باشد. وسط دو الوار بالایی باید کمی خالی باشد تا دیگ غذا به راحتی روی آن بنشیند

این آتش می‌تواند روی سطح زمین ایجاد گردد و حتی می‌توان از سنگ‌های هم شکل و اندازه برای این کار استفاده کرد. اما سنگ به گرما هیچ کمکی نمی‌کند و مدیریت‌ آن نیز مشکل تر است

    

روشهای روشن کردن آتش 


آتش زنه
برای درست کردن آتش بدون کبریت ابتدا باید مقداری آتش زنه بسیار خشک تهیه نمود و آنها را از باد و رطوبت محافظت کرد.

انواع آتش زنه:
پوست درختان، مانند درخت کاج که اگر چوب آن خیس هم باشد باز آتش میگیرد، قسمت داخل درختان پوسیده، الیاف لباس، طناب یا ریسمان نخی، برگ خشک درخت نخل، خاک اره خشک، تراشه های خشک پوست درختان، خاکه چوبی که معمولاً توسط حشرات در زیر تنه درختان مرده انباشته میشود، الیاف لانه پرندگان، قارچهای خودروی روی تنه درختان، الیاف پشم مانند درخت بید خشک. میتوان این آتش زنه ها را به بنزین، گازوئیل و یا الکل موجود در حشره کشها آغشته نمود. برای استفاده کردن از آنها، آتش زنه ها را در دستهای خود خرد کنید به شکل قطعات بسیار ریز درآورید تا سطوحی که توسط جرقه ها می بایست حرارت داده شوند تا آتش روشن شود، به حداقل برسد. برای حفظ این آتش زنه ها برای مصارف بعدی آنها را در محفظه های ضد آب نگهداری کنید.

 

آتش گیرانه:
موادی هستند که برای ساختن آتش به آنها نیاز داریم. آتش گیرانه ها در مرحله بعدی آتش زنه ها قرار میگیرند و به هنگام درست کردن آتش در مواقع بسیار سخت از آنها استفاده میشود. به عنوان مثال مواقعی که فندک و یا کبریت دردسترس نیست.



انواع آتش گیرانه ها:
شاخه های باریک درختان، پوست درختان، چوبهای باریک از درختان خشک، برگهای نخل، برگهای سوزنی درختان کاج و علفهای خشک. (آنها را قبل از اینکه داخل آتش بیاندازید کاملاً قطعه قطعه کنید.) از معمول ترین آتش گیرانه های موجود در طبیعت چوب‌های پوسیده هستند. این چوبهای پوسیده را حتی در آب و هوای مرطوب با ضربه زدن به قسمتهای خارجی تنه پوسیده درختان به وسیله چاقو، عصا، و یا حتی دستانتان تهیه کنید. از بنزین و کاغذ نیز میتوانیم به عنوان آتش گیرانه استفاده کنیم. حتی در هوای مرطوب نیز صمغ موجود در پستی بلندی های تنه درختان را میتوان آتش زد. پوست درخت نخل حاوی صخغی است که به راحتی آتش میگیرد. آتش گیرانه ها را به شکل مخروطی روی هم بگذارید تا جریان هوا به حداکثر برسد.

صمغ یا شیره درختان
ماده ای چشبنده است که به روی تنه قدیمی درختان کاج و یا دراثر ایجاد برشهایی، روی تنه درختان نخل دیده میشود. این صمغها روی قسمتهای تحتانی درختان انباشته میشود. قدیمی ها و سرخ پوستها اعتقاد عجیب و محکمی به کاربرد این صمغها در ساختن آتش دارند.
چند تراشه کوچک از این صمغ ها در مجاورت یک چوب کبریت روشن به سرعت آتش میگیرد. هر کجا این صمغها را یافتید مقداری از آن را برای مصارف بعدی خود ذخیره کنید. این صمغها را به روی تنه پوسیده درختان نیز میتوان یافت، رنگ آنها زرد است و بر روی تنه درختان مانند ورقه ای براق به نظر می آید. به دنبال تنه قدیمی درختانی باشید که زرد رنگ به نظر می آید. به دنبال تنه قدیمی درختانی باشید که زردرنگ به نظر می آید. اگر تنه درخت خاکستری باشد و پوسیده و قدیمی به نظر برسد بر روی آن نمیتوان صمغی یافت.

تکه چوب و هیزم های پرزدار
یک شاخه از درختان سوزنی را ببرید و مطمئن باشید برگهای سوزنی آن محکم و ثابت بوده و از شاخه اصلی جدا نمیشوند. این شاخه ها را میتوان وارونه و به صورت مخروطی شکل به روی برشهایی از پوست درختان قرار داد. آنها را از زیر آتش بزنید، خواهید دید که در مدت چند دقیقه آتش خوبی فراهم خواهد شد. چوبهای قطور و سنگین تری نیز دردسترس داشته باشید تا درصورت نیاز به آتش اضافه کنید.

آتش گیرانه از پوست درخت نخان
پوست انواع درخت نخان به ویژه نخان کاغذی مناسبترین گزینه برایآتش گیرانه است. این پوستها مملو از صمغ هایی است که به راحتی شعله ور شده و حتی در باد نیز به خوبی میسوزد.

 



آتش به وسیله مته و کمان
مته دستی ناواجو
این روش به مراتب از روش دستی مته و کمان راحت تر است زیرا حیطه چرخش مته بین دو دست کم میباشد. از این روش در آب و هوای خشک که چوبهای بسیار خشک هستند استفاده میشود. نام چوبی که استفاده میشود یوکاست. از کود حیوانی خشک شده جلوی آفتاب نیز میتوان به عنوان آتش گیرانه استفاده کرد. سرخپوستان این مته ها را همواره در تیردان خود حمل میکردند. مته را به طرف پایین فشار دهید و به طور یکسان و به طول دستها، بین دو دست خود بچرخانید. دستها به طور معمول بر روی مته به طرف پایین سر میخورند. طول مته معمولاً 6 سانتیمتر (2 فوت) میباشد.

مته دستی اسکیمویی
در این روش مته توسط یک تکه استخوان یا چوب که در دهان گذاشته شده محکم نگاه داشته میشود. اسکیموها معمولاً از ظروفی شبیه به ماهی تابه برای حفظ آتش استفاده میکنند.

کارکردن با مته و کمان 
به وسیله یک بند کفش و تسمه ای چرمی یک کمان بسازید. تکه چوبی که سر آن را به شکل فنجان برعکس ساخته اید روی چوب قرار دهید و با اندکی فشار و به وسیله کمان آن را روی صفحه اصلی بچرخانید. این حرکت دورانی به همراه فشار وارده بر روی صفحه اصلی سبب گرم شدن چوب شده و کم کم پودر سیاه و داغی تولید میشود که از طریق سوراخ تعبیه شده روی صفحه اصلی بر روی آتش گیرانه ها می ریزد. آتش گیرانه ها به تدریج شروع به دود کردن میکنند وقتی دودها زیاد شد، صفحه اصلی را بردارید و به آتش گیرانه ها بدمید. آتش روشن خواهد شد. اکنون قطعات کوچک چوب را به آرامی به آتش اضافه کنید.

سرچوب فنجانی شکل
تکه ای چوب به ضخامت 4/1 اینچ لازم است. میتوانیم از یک تکه سنگ نیز استفاده کنیم.

چوب مته 
4/3 اینچ قطر، 12 الی 15 اینچ طول. سرچوب را گرد کرده و ته آن را روغن بمالید و یا خیس کنید تا از اصطکاک، سائیدگی و تولید گره جلوگیری کنید. انتهای چوب را تمیز نگه دارید. به هنگام انجام این عمل مته را به صورت عمودی نگاه داشته و حرکت را به شکل دائمی و یکنواخت ادامه دهید. کار را به سرعت و با فشار کم آغاز کنید. با مشاهده دود به سرعت و فشار خود بیافزائید.
صفحه اصلی و آتش زنه ها را روی تکه مسطحی از چوب قرار دهید، این عمل به شما کمک میکند پس از آتش گرفتن آتش زنه ها آنها را به محل دلخواهتان منتقل کنید.

مته و صفحه اصلی 
تکه ای از چوب درخت حنا را ببرید. به ترتیب اولویت چوب درختان زیر را انتخاب کنید: سرو، سیاه کاج و یا چوب پنبه.

مشکلات روشن کردن آتش با مته یا پمپ 
مشکل دلیل و راه حل آن 
آتش گیرانه ها را پودری تیره رنگ می پوشاند. این پودرها باید زدوده شوند.
پودر قهوه ای روشن چوب زیر فشار مناسبی قرار ندارد و یا سرعت شما کافی نیست.
پودر سیاه رنگ فشار زیاد است پس این پودر قبل از اینکه به آتش زنه ها برسد می سوزد.
مته از داخل چوب زیرین خارج میشود. عمق سوراخ تعبیه شده بر روی صفحه کافی نیست و یا قطر آن کوچکتر از قطر مته است.
تسمه روی مته می لغزد. تسمه گشاد است. فشار روی صفحه چوبی زیرین زیاد است.
تسمه روی مته بالا و پایین میرود. تسمه باید در وسط مته قرار گرفته و کمان باید نسبت به مته عمود باشد.
از خود چوب زیرین دود بلند میشود. فشار زیاد است. سختی چوب زیرین نسبت به چوب مته کمتر است. از کمی روان کننده (گریس، آب روغن) استفاده کنید.

آتش به روش سایش
در این روش از دو تکه چوب استفاده میشود که یکی از آنها با حرکتی اره مانند بر روی دیگری کشیده میشود. از این روش معمولاً در جنگلها استفاده میکنیم. یک قطعه چوب نی را از وسط به دو نیم کنید و از آن به عنوان تخته آتش استفاده کنید. برای سایش نیز از تکه چوبی نرم استفاده نمایید. پرزهای قهوه ای رنگ روی تنه نخل و یا درخت نارگیل نیز مفید هستند.
آماده کردن نی:
آتش زنه ها را در قسمت درونی نی بریزید، از بیرون و دقیقاً مقابل آنها شیاری ایجاد کنید و سایش را شروع کنید.

آتش به روش تسمه
نواری به ضخامت یک چهارم اینچ (6/0 سانتی متر) و به طول دو فوت از خیزران خشک و یک تکه چوب خشک تهیه کنید. یک طرف چوب را روی زمین قرار داده و طرف دیگر را به وسیله یک تکه سنگ یک متر از روی زمین بلند کنید. روی انتهای تکه چوب شیاری ایجاد نمایید. دهانه شیار را گشادتر کنید. مقداری آتش زنه در انتهای شیار قرار دهید ولی فضایی را برای حرکت تسمه در شیار پیش بینی کنید. چوب را به وسیله پا یا زانو بر روی زمین محکم کرده و عمل کشیدن تسمه به طرفین را آغاز کنید.

آتش به روش مته پمپی (تلمبه ای)
سرخپوستان از چرخ زواری در مته های خود استفاده میکردند. در مرکز این چرخ دوار سوراخی تعبیه شده بود که مته را از آن رد میکردند. یک تخته عرضی از جنس چوب سخت به وسیله ریسمان یا تسمه چرمی به مته متصل شده و آزادانه روی این مته حرکت میکرد. مته و صفحه اصلی از یک جنس بوده و سوراخها و ابعاد و نوع آتش زنه ها معمولاً مانند روش مته و کمان بودند با اولین چرخش چرخ دوار صفحه ارزی به طرف بالا حرکت کرده و مته شروع به کار میکند. سپس صفحه عرضی باید به سمت پایین فشار داده شود. این حرکت سبب میشود که صفحه عرضی دوباره برخلاف جهت و به سمت بالا حرکت کند. این حرکت تا تولید پودر سیاه، دود و آتش ادامه می یابد.

درست کردن آتش زیر باران
یک کنده درخت پیدا کنید، آن را به دو نیم کرده و با آن آتش درست کنید. در روزهای بارانی میتوان از زیر صخره های شیب دار، داخل کنده های پوسیده درختان سوخت خشک پیدا کرد. به دنبال درخت افتاده ای بگردید که به سمت جنوب روی زمین افتاده باشد زیرا پوست و چوب قسمت زیرین آن خشک خواهد بود. اگر جهت بارش باران ثابت است از یک پارچه کرباس روغنی اندود و یا پارچه ای ضد آب استفاده کنید تا جلوی بارش باران را بگیرید. فاصله این پارچه تا آتش باید مناسب باشد تا دراثر وزش باد شعله به آن سرایت نکند.

آتش به روش دریاهای جنوب
این روش را بومی های دریای جنوب استفاده میکردند. کوبه ای را در دست گرفته و مکرراً به برگهای پوسیده داخل سیلندر ضربه میزدند تا حرارت هوای داخل سیلندر تحت فشار زیاد بالا رفته و درنتیجه آتش زنه ها کم کم آتش بگیرند.

آتش به وسیله منیزیم
محفظه مورد نیاز این کار را میتوانید از فروشگاههای لوازم ورزشی تهیه کنید. این محفظه از جنس آلومینیوم است و حاوی منیزیم میباشد. تراشه های جدا شده از این محفظه توسط چاقو به وسیله ضربه زدن روی آتش زنه ای که در گوشه این محفظه تعبیه شده است شعله ور خواهد شد.

درست کردن آتش بدون کبریت
به وسیله شمع
حفره ای بکنید. تعدادی ترکه نازک و خشک را به شکل مخروطی روی هم قرار داده و شمع را زیر آن روشن کنید. پس از روشن شدن آتش شمع را برداشته و برای مصارف بعدی نگهداری کنید.

هیتر با قوطی حلبی
قلوه سنگ هایی تهیه کنید ودر مجاورت آتش حرارت دهید، سپس آن را درون قوطی حلبی قرار دهید.
از چند تا از این قوطی ها که گرمایی بدون دود و سالم و بسیار مطبوع دارند میتوانید برای گرم کردن چادرها استفاده کنید.

شیشه و خورشید
استفاده از یک لنز دوربین و یا یک عدسی محدب دوربین دو چشمی و یا عدسی تلسکوپ، ته بطری نوشیدنی های گازدار و یا ذره بین روی قطب نما برای متمرکز کردن اشعه های خورشید بهتر از همه آئینه های محدب است ولی کارکردن با آن کمی مشکل است و به یک بازتابنده بزرگ نیاز دارد. از آئینه اصلاح صورت و یا آئینه اتومبیل نیز میتوان استفاده کرد.

 



باطری
باطری را از روی ماشین و یا قایق جدا کنید. دو رشته سیم را به قطبهای مثبت و منفی آن متصل کنید. دو رشته سیم را در نزدیکی توده های آتش گیرانه و به مدت یک ثانیه به هم متصل کنید. جرقه های ایجاد شده آتش گیرانه ها را مشتعل خواهند کرد.
توجه: این عمل اگر تکرار شود باعث تخلیه باطری شده و به باطری آسیب میزند. اگر باطری از قایق یا اتومبیل شما جدا نشده ممکن است موتور آن آتش بگیرد. این عمل را میتوان با باطری چراغ اضطراری اتومبیل نیز انجام داد. از فندک اتومبیل نیز برای آتش زدن دستمال یا پارچه میتوان استفاده کرد.

یافتن سنگ چخماق یا کوارتز
سنگ چخماق: به رنگ سیاه و بسیار سخت است. بر اثر فرسایش سوراخ سوراخ به نظر میرسد. درصورت یافتن سنگی با این مشخصات آن را به سنگ دیگر بکوبید، اگر چخماق باشد به سادگی شیشه می شکند و سطح داخلی آن سیاه و براق است سنگ چخماق را در بستر رودخانه‌ها و یا دامنه کوهها و یا صخره های لق و سست پیدا خواهید کرد.
سنگ کوارتز: به رنگ سفید بوده و شبیه شیشه مات پنجره میباشد ولی رنگ آن بنا بر منطقه و مجاورت با مواد معدنی تغییر میکند. بستر رودخانه ها، مناطق صخره ای و خط الرأس ها معمولاً پوشیده از تکه های بزرگ کوارتز هستند. رگه هایی از کوارتز شیشه ای سفید را در مناطق کوهستانی میتوان پیدا کرد.
سرخپوستان و اسکیموها قبل از ورود سفیدپوستان به آمریکا از سنگ آهن به جای آهن استفاده میکردند. سرخپوستان همواره سنگ چخماق یا سنگ آهن را درون کیسه ای بر کمر خود حمل میکردند.
چاقوی فولادی یا آهنی در تماس با هر سنگ شیشه ای مانند کوارتز، چخماق، عقیق جرقه تولید میکند و باعث آتش گرفتن آتش گیرانه میشود.

فولاد و چخماق
درصورت فقدان کبریت بهترین راه برای درست کردن آتش استفاده از فولاد و سنگ چخماق است. از چخماق و ته محفظه ضد آب استفاده کنید. آن را هرچه نزدیکتر به آتش گیرانه ها نگه دارید و با پشت تیغه چاقو و یا تکه ای فولاد به آن ضربه بزنید. این اعمال را به نحوی انجام دهید که جرقه ها درست به مرکز آتش گیرانه ها اصابت کند. وقتی تولید دود شروع شد آنها را باد بزنید یا به آنها بدمید تا آتش شعله ور شود. سپس قطعات کوچک را به آتش بیافزائید و درصورت لزوم شعله ها را به محل مورد نظر انتقال دهید.

پرمنگنات پتاسیم
یک قاشق چایخوری از کریستالهای پرمنگنات پتاسیم را روی یک تکه کاغذ، یک برگ خشک و یا یک تکه پارچه بریزید و چند قطره ضد یخ از رادیاتور اتومبیل خود به آن اضافه کنید (مقدار زیاد مایع ضد یخ واکنش گرمایی را به تأخیر می اندازد) و آن را محکم مچاله کرده و به صورت گلوله درآورید (این عمل حرارت را حفظ میکند و آن را تا درجه احتراق کاغذ یعنی 450 درجه فارنهایت (232 درجه سانتی گراد) افزایش میدهد). واکنش گرمایی باعث ایجاد شعله در گلوله میشود و آتش شعله ور میگردد. اگر به هر دلیلی این واکنش موفقیت آمیز نبود، گلوله را در محیط قابل اشتعال قرار ندهید، زیرا ممکن است در هر زمانی دوباره واکنش صورت گرفته و آتش سوزی رخ میدهد.
گلوله را باز کنید و اجزای آن را جداگانه در حفره ای قرار داده و روی آن آب بریزید.

آتش با اسلحه
از اسلحه ای با کالیبر بالا استفاده کنید.
آتش گیرانه ای مناسب پیدا کنید.
قسمت سربی گلوله را از پوکه جدا کنید.
دوسوم باروت پوکه را روی پارچه خشکی بریزید.
پارچه را درون لوله تفنگ قرار دهید. با اسلحه به سمت آسمان یا هدفی جامع در فاصله چند فوتی خود شلیک کنید، پارچه شعله ور تنها چند فوت آن طرف تر خواهد افتاد. پارچه را با چوبدستی که قبلاً آماده کرده اید برداشته و زیر آتش گیرانه های آماده قرار دهید. درصورت لزوم از دمیدن یا باد زدن نیز میتوانید استفاده کنید. هرگز از این روش درصورتی که گازهای قابل اشتعال در فضای اطراف وجود دارد استفاده نکنید.

 

 

 

 

تهیه آتش به روش اصطکاکی

 

آتش افروزی بوسیله روش اصطکاکی ، در نظر غالب افراد ، روشی منسوخ شده بشمار می رود.

طبیعتمردان ، کوهنوردان و بطور کلی افرادی که به نوعی با محیطهای دور از شهر سر و کار دارند، امروزه از کبریت و فندکهای گوناگونی استفاده می کنند که اغلب آنها نیز ضد آب و ضد باد می باشند.

این افراد همچنین از اجاقهای کوچک و سبک وزنی که خاص اینگونه فعالیتها طراحی و ساخته شده اند استفاده می کنند که کلیه نیازهای آنان به آتش را ( به غیر از مواقعی خاص و اضطراری که استفاده از آنها نا ممکن می گردد) برطرف می سازد.

امروزه بسیاری از نهادها و گروههای مختلفی که به نوعی با طبیعت در ارتباط نزدیک هستند،‌روش LEAVE NO TRACE را به اجرا می گذارند.

این همان چیزی است که در کشور ما نیز در تمامی دوره های آموزشی فدراسیون کوهنوردی ، آموزش داده می شود :

" اگر شما قادر بوده اید زباله ای را بر پشت خود حمل کرده و به طبیعت ببرید، پس آنقدر هم توان دارید که آن را با خود باز گردانید.

ویا :

محل استقرار خود در طبیعت را طوری ترک نمایید که وقتی پس از چند روز به آن نقطه نظر افکنده شد، مشکل بتوان گفت که شخص یا اشخاصی در آن نقطه مستقر بوده اند."

این همان چیزی است که از آن بعنوان سیاست " کمترین اثرگذاری بر محیطهای طبیعی" یاد می گردد.

این روشها و سیاستها ، اگر نهادینه شوند، با جلوگیری از آتش افروزیهای بی موردو غیر لازم در طبیعت ‌، کمک واقعا بزرگی به حفظ آنچه که از منابع طبیعی ارزشمند ما باقی مانده است می کنند.

با توجه به مقدمه فوق ، آیا به نظر شما، در زندگی مدرن امروزی، هنوز هم جایی برای روشهای آتش افروزی کهنه و قدیمی وجود دارد یا خیر؟

اگر تا انتهای این مقاله را دنبال نمایید، شاید شما هم به این نتیجه برسید که این مهارت فراموش شده ،‌خیلی ارزشمند تر از آن چیزیست که اغلب مردم تصور می نمایند.

آتش یکی از پنج نیاز فیزیکی اولیه در مهارتهای زنده ماندن (Survival) می باشد. ما هر روزه از آن استفاده می کنیم.اما اغلب آن را آتش نمیدانیم! چرا که شکل ظاهری آن تغییر یافته است. ابزارهایی چون: مایکروفر ، اجاق برقی ، کوره های الکتریکی ، لامپهای روشنایی و..... همگی آتش تغییر شکل یافته هستند.

همانند چهار نیاز فیزیکی دیگر (هوا، سرپناه، آب و غذا)، معمولا به آن هم توجه چندانی نمی شود! چرا که هرگاه اراده نماییم، تنها با چرخانیدن یک کلید و یا روشن نمودن یک فندک، در اختیار ماست.

اگر ما قادر بودیم تا به زمانی نه چندان دور در گذشته برگردیم، درمی یافتیم دید عموم نسبت به آتش با آنچه که امروزه موجود می باشد ،‌ تفاوتی اساسی داشته است. کمتر از یک قرن پیش ، شومینه ها ، اجاقها و بخاریهای هیزمی و یا ذغالی ،‌ تنها وسایل گرمایشی اغلب ساختمانها، منازل و محلهای کاری بودند. اما حتی همان موقع هم برای افروختن آتش در این وسایل از کبریت استفاده می شد.

اگر باز هم کمی به عقب تر باز گردیم، یعنی زمانی که هنوز استفاده از کبریت عمومیت نیافته بود ( حدود سال 1827 میلادی) ، می بینیم که هنر آتش افروزی به روش استفاده از کشیدن فلز بر روی سنگ چخماق عمومیت داشت. پیش از آن نیز آتش بوسیله جرقه های حاصل از اصابت دو تکه سنگ چخماق به یکدیگر افروخته میشد.

اگر این سفر به اعماق تاریخ را ادامه دهیم ، درمی یابیم ابتدایی ترین آتش هایی که توسط انسان افروخته می شد،‌ بوسیله روشهای اصطکاکی بودند.

تا زمانی که کبریت اختراع گردید،‌ اغلب انسانها دانش و مهارت افروختن آتش را دارا بودند. اما امروزه به لطف پیشرفتهای تکنولوژیکی!!! شاید تنها تعداد معدودی را بیابیدکه هنوز هم قادرند به روشهای قدیمی و فراموش شده در اعماق تاریخ، آتش بیافروزند.

مهم نیست که شما در سفرهای خود به مناطق بکر و دور از زندگی ماشینی امروزی، چه لوازم و تجهیزاتی را با خود حمل می کنید، بلکه آن چیزی که حائز اهمیت است ، اینست که شما همیشه آمادگی این را داشته باشید که این تجهیزات را به هر دلیلی از دست بدهید و یا اینکه آنها بدلایل مختلف کارایی خود را از دست بدهند!!

در این صورت ، داشتن دانش و مهارت لازم، در تامین نیازهای اولیه از مواد موجود در محیط ، به یک ضرورت و نیاز غیر قابل انکار تبدیل می گردد.

از آنجایی که آتش به عنوان یکی از مهمترین این نیازها می باشد، لازم است که هر طبیعت مردی چگونگی افروختن آن را بخصوص در شرایط اضطراری بداند .

شناختن مواد قابل اشتعال و خواص هر یک از آنها ، دانستن تکنیکها و کسب مهارت در افروختن آتش بوسیله روشهای اصطکاکی ، شانس نجات را حتی برای افرادی که در روشن نمودن آتش بوسیله روشهای مدرن مهارت دارندبه طور قابل ملاحظه ای افزایش می دهد.

بعنوان یک فرد تازه کار ،‌ بهتر است که آتش افروزی بوسیله اصطکاک را در ابتدا فرا گیریم. چرا که آتش افروزی توسط اجداد ما نیز با همبن روش شروع گردیده است.

این مهارت فراموش شده ،‌یک روی دیگر نیز دارد:

آتش افروزی بدین وسیله، ما را به گذشته ای( به غیر از 2 قرن اخیر) پیوند می دهد که در آن طعم زندگی غیر ماشینی را می توانیم چشیده و احساس اجداد خود را لمس نماییم.

احساساتی چون : موفقیت ،‌ هیجان ، رضایت از کار و غرور ،‌ احساساتی هستند که پس از موفقیت در افروختن آتش به این روش نصیبمان می گردد.

اولین باری که به این روش ،‌ذغال سرخ تهیه کرده و این ذغال را به زیر هیمه و توده ای آتش گیر خشک منتقل نموده و با دمیدن به آن صاحب یک آتش زیبا شدید، به عنوان یکی از بیاد ماندنی ترین روزهای زندگی در طبیعت خود هیچگاه فراموش نخواهید کرد.

 

 

درست کردن آتش با یخ


آب را در یک فویل یا ظرف یاهر فضای محدب و گودی بگذارید تا یخ ببندد. اگر آب را بجوشانید زودتر یخ می بندد. از یخ آماده هم  به شرط شفاف بودن می توانید بعد از تراشیدن استفاده کنید

با چاقو و سنگ .یخ ساخته شده را به شکل محدب درآورید.

می توانید برای صاف کردن سطح ناهموار یخ آن را حتی روی سیمان یا سنگ بکشید.
 

با حرارت دستتان یخ را به شکل دلخواه خود شکل دهید.

لبه های عدسی یخی شما باید مشابه شکل بالا باشد.

مقداری خاشاک و آتش گیرانه مناسب مثل چوب های نازک را کنار سنگ یا دیواری قرار دهید و عدسی یخی خود رامقابل خورشید بگیرید و اشعه خورشد را روی خاشاک زوم کنید تا شعله ایجاد شود.



آتش شکارچیان
این روش مخصوص فصلهای سرد سال است و میتوان برای تولید گرما و همچنین تهیه غذا از آن استفاده کرد. دو کنده درخت به عرض یک فوت و درازای قامت خودتان ببرید آنها را روی زمین مسطح به صورت عدد V قرار دهید. چوبهای خیس را به صورت متقاطع روی این قطعات قرار داده و آتش را روشن کنید. چوبها سوخته و به ذغال تبدیل میشوند و بین کنده های V شکل می افتند و بدین طریق حرارت دلپذیری تولید میکنند. از قسمت باریک این شکل V میتوان برای پخت و پز استفاده کرد. برای این کار از حرارت آتش در تمام مدت شب استفاده کنید. چوبهای ضخیم و یا خیس را روی چوبهای پایه قرار دهید. وقتی چوبهای خیس بسوزد چوبهایی که برای شب روی آنها قرار داده اید درون آتش می افتند و باعث میشود آتش خاموش نشود. نوع پیشرفته این آتش، آتش زنجیری است

آتش اتوماتیک
چاله ای حفر کنید و درون آن را پر از سنگ کنید. از خشک بودن سنگها مطمئن شوید، چون سنگهای خیس ممکن است در اثر حرارت متلاشی شوند. آتش کوچکی درون چاله روشن کنید و چند تنه نیمه خشک را به صورت عمودی درون چاله قرار دهید. این تنه ها دراثر حرارت بتدریج خشک شده و آتش میگیرند، میسوزند و به درون چاله می افتند

آتش جهت علامت دادن
آتش علامت دهنده را به شکلی خاص می سازند. یک آتش با حجم کم را میتوان زیر کنده های خیس یک درخت روشن کرد. وقتی میخواهید برای علامت دادن از آن استفاده کنید حجم آتش را باید بیشتر کرده و مقداری شاخ و برگ خیس، پلاستیک و یا روغن سوخته به آن اضافه کنید. بدین ترتیب دود سیاه غلیظی تولید خواهد شد

آتش زمستانی محصور شده با سنگ یا کنده درخت
این آتش باعث بازتاب گرما به داخل چادر میشود و مانند یک بادشکن عمل میکند. برای پشت آتش میتوان از یک تخته سنگ مسطح بزرگ یا کنده های خیس درختان استفاده نمود. برای بهره وری بیشتر میتوان لابلای کنده های درخت را با گل پوشاند. فاصله بین کنده ها یا سنگها نباید بیشتر از 5 فوت (5/1 متر) باشد. چوبهایی را مورد استفاده قرار دهید که درحین سوختن تکه تکه نمیشوند

 

 

 

 

 


آتش سرخپوستی
سرخپوستان وسایل برنده خوبی نداشتند. بنابراین از روشهای گرمایی استفاده میکردند که عمدتاً امروزه میتوان از آنها برای ذخیره سوخت و حفظ جنگلها بهره برد. نهال درختهای سخت را با تیرهای کوچک قطع میکردند، به وسیله آتش گیرانه آتش درست میکردند و نهالها را به صورت ستاره شکل روی آن قرار میدادند. وقتی آتش ضعیف میشد این چوبها را از انتها به طرف آتش هل میدادند ودرصورت لزوم از نهالهای دیگری استفاده میکردند. با این نوع آتش در مصرف سوخت صرفه جویی کرده و آتش را کنترل میکردند

نگهداری از آتش
از آتش به طور صحیح بهره مند شوید. از کنده های سبز درختان برای پایین آوردن حرارت آتش استفاده کنید. ذغالهای نیم سوز را درمعرض باد قرار ندهید. آنها را با خاکستر بپوشانید و یک لایه نازک از خاک روی آنها بریزید. به خاطر داشته باشید حفظ آتش به مراتب آسانتر از درست کردن دوباره آن است

آتش از مدفوع بوفالوها
درختان مناطق غربی پراکنده هستند درنتیجه سرخپوستان از مدفوع بوفالوها برای درست کردن آتش استفاده میکردند، بوی خوبی نداشت ولی کار را راه می انداخت

جیب های پر از ماسه داغ
وقتی بطری آب داغ همراه ندارید، ماسه ها را درون ماهی تابه حرارت دهید، جیب های لباستان را پر کنید و این لباسها را روی کیسه خواب بگذارید

بخاری های ذغالی
سوراخهایی را روی قوطی حلبی بزرگ تعبیه کنید، ذغالها را جمع آوری کرده و درون قوطی بریزید و قوطی را روی چند تکه سنگ درون چادر قرار دهید. توجه کنید ذغالها هنوز در حال سوختن هستند. بنابراین چادر شما به تهویه نیاز خواهد داشت

انبار کردن چوب
چوبهای بریده شده را روی دو تیره حائل قرار داده و از زمین مرطوب دور کنید. چوبها را بین دو چوب محافظ عمودی به طور مرتب بچینید. اگر چوبها به دو نیم شده اند، طرفی را که پوست دارد به طرف بالا بگذارید. روی چوب را با نوارهایی از پوست درختان یا کرباس ضد آب بپوشانید

فانوسی از بطری شیشه ای
یک بطری شیشه ای شفاف را درون آتش حرارت دهید، سپس ته آن را در آب سرد فرو کنید، ته بطری می شکند و جدا میشود. یک شمع در گلویی بطری تعبیه کرده و از طرف گلویی در زمین فرو کنید

خاکستر چوب
از خاکستر میتوان به عنوان فیلتر استفاده کرد (به علت وجود پتاسیم). در مناطق مرطوب خاکستر، اسید خاک را کاهش میدهد. برای تهیه صابون میتوان از خاکستر، کربنات پتاسیم تهیه نمود

3 گونه مختلف آتش
آتش گرم کوچک: آب را به سرعت میجوشاند، به سرعت به ذغال تبدیل میشود و برای درست کردن کباب مناسب است
آتشی که ذغالهایی با عمر بالا تولید میکند که بدون دود هستند و برای کباب درست کردن، پختن و سرخ کردن کباب مناسب میباشد
آتشی که متشکل از کنده های تنومند درختان است و متیواند حرارت را به سمت پناهگاه هدایت کند. طول عمر این آتش زیاد بوده و نیازی به تجدید سوخت ندارد
 

درست کردن آتش
آتش کوچکی روشن کنید، زیرا انرژی کمی نیاز دارد. چوبها را کم کم بسوزانید تا کنترل آن آسانتر باشد. برای حداکثر گرما چند آتش کوچک دور یک دایره و نزدیک به محل کمپ خود روشن کنید

درست کردن آتش با بادکنک پر از آب



جایگاهی برای آتش
از مکانهای بادگیر دور شوید. چون آتش زبانه کشیده و از کنترل خارج میگردد. درصورت نیاز از یک بادشکن و بازتابنده های غیر از جنس چوب و یا سنگ استفاده کنید. در این راستا میتوانید گودالی نیز حفر کنید. بازتاب حرارت آتش را در جهت مورد نظر متمرکز میکند
قبل از درست کردن آتش فضای پناهگاه را از مواد قابل اشتعال پاک نمایید. تمام برگهای پوسیده و مواد قابل اشتعالی را که روی زمین ریخته نزدیک محل روشن شدن آتش جمع کنید و برعکس مواد دافع و خاموش کننده آتش را از محل دور کنید
هرگز نزدیک به کنده های قدیمی و تنه های درختان آتش را روشن نکنید زیرا امکان آتش‌سوزی هست.
قبل از ترک محل آتش را با استفاده از آب، خاک مرطوب و شن خاموش کنید و از خاموش شدن کامل آتش و حتی خاکستر آن مطمئن شوید
اگر زمین موردنظر برای درست کردن آتش خیس یا پوشیده از برف است با استفاده از شاخه های سبز و یا کنده های درختان یا سنگ ریزه سطح زمین را بپوشانید. هرگز از سنگهای بزرگ یا خیس استفاده نکنید، زیرا ممکن

است که اثر حرات منفجر شوند

کلیات درست کردن آتش در شرایط سخت

 «چگونه آتش روشن کنیم؟

یکی از مهارتهای اولیه که هر عضو تیم عملیات در شرایط اضطرار باید آنرا به خوبی فرا بگیرد طریقه صحیح و موثر آتش درست کردن است. خصوصا که این امر در فصول سرد سال که ممکن است به خاطر شرایط بد جوی،شب ماندنی های اجباری در طبیعت صورت گیرد یا اینکه به هر علتی(گرم شدن،غذاپختن،خشک کردن لباس و...)احتیاج به آتش داشته داشته باشیم ،حالتی کاملا حیاتی پیدا میکند.


کلیات:
ما برای روشن کردن آتش به سه عامل اساسی احتیاج داریم:
1-آتش زنه:وسیله ای که میتواند اولین شعله یا جرقه را برای تولید آتش ایجاد کند،از قبیل:کبریت-فندک-ذره بین و...

2-آتش گیر:موادی هستند که به سرعت مشتعل می شوند و میتوان هسته اولیه آتش رابا آنها تولید کرد،از قبیل:خارو خاشاک،برگهای خشک،کاغذ،نفت،الکل و ...
 3- سوختها:موادی که اشتعال آنها هدف نهایی آتش روشن کردن است از   قبیل: چوب ،فضولات خشک حیوانات، بته و ..


قسمت اول:«آتش زنه ها

همانطور که پیشتر گفته شد؛آتش زنه ها وسایلی هستند که اولین شعله یا جرقه را برای تولید آتش ایجاد می کنند.که فندک و کبریت معمولی ترین نوع این وسایل هستند.

1-فندکها:
اگر توجه کرده باشید انواع و اقسام فندک با مکانیزمهای مختلف در بازار موجود میباشد ولی انواعی که به کار بحث ما می آیند از این قرارند:

1-بهترین نوع فندکی که می توان از آن در طبیعت و شرایط بد جوی استفاده کرد از نوعی هست که به فندک المنتی مشهور هست .این فندکها به خاطر خاصیت ضد باد بودنشان از کارایی بسیار خوبی در طبیعت برخوردارند و لی باید در اسفاده از آنها این نکته را همیشه به خاطر سپرد که:مصرف سوخت این فندکها بسیار بالاست و حتما بعد از چند بار استفاده باید شارژ مجدد شوند.

 2-فندکهای موسوم به که از سوخت مایع استفاده می کنندالبته به شرطی که از انواع مرغوب آنها استفاده شود.

توجه:استفاده از فندکهای معمولی گازی مخصوصا نوع موسوم به مگنتی به خاطرعدم کارایی در هوای بادی به هیچ وجه توصیه نمیشود.


2-کبریت:
مشخصات یک کبریت خوب:

-دارای چوب بلند باشد.

-گوگرد سر آن زیاد باشد.

کبریت متداولترین نوع آتشزنه هست ولی حساسیت آن به رطوبت بزرگترین نقطه ضعف آن می باشد.پس همیشه یادمان باشد که حداقل یک بسته کبریت را در خشکترین جای ممکن قرار دهیم به طوری که مطمئن باشیم اگر وسایلمان ساعتها در زیر باران یا در معرض رطوبت قرار گیرد،کبریتها از خیسی در امانند!

اصولا نگه داری کبریت در لباس توصیه نمیشود چرا که حتی اگر رطوبت بیرون نتواند آن را خراب کند،رطوبت داخل خود لباس که ناشی از عمل تعرق است،ممکن است سبب خیسی آن گردد.

حال ببینیم چگونه می توانیم یک کبریت ضد آب داشته باشیم:

برای ضد آب کردن کبریت دو روش را مورد بحث قرار می دهیم:

روش اول :ضد آب کردن تک تک چوب کبریت ها که با غوطه ور کردن آنها در پارافین مایع حاصل میشود.که البته خودم به این روش اعتقاد چندانی ندارم زیرا در این حالت کبریتها در هوای سرد به خوبی روشن نمیشوند و پارافین موجود در سر آنها سبب خرابی سمباده کبریت می شود. اگر از این روش استفاده می کنید برای رفع این عیب حتما یادتان باشد قبل از کبریت کشیدن حتما پارافین موجود در سر کبریت را جدا کنید و سپس کبریت بکشید!

روش دوم :ساختن یک قوطی کبریت ضد باد

برای این کار به یک قوطی خالی فیلم ،یک شمع،مقداری پنبه  و مقداری چسب برق احتیاج داریم.

یک قوطی خالی فیلم تقریبا گنجایش یک بسته کبریت پر را دارد.
در چیدن کبریتها در داخل قوطی به این روش عمل کنید:

-یک لایه نازک پنبه در ته قوطی قرار دهید؛این لایه پنبه ای مانند محافظی سر های گوگردی چوبها را در بر میگیرد و مانع سایش آتها به هم می شود.

-دو کاغذ سمباده کبریت را هم ببرید و در داخل قوطی قرار دهید.

-کبریتها را طوری بچینید که که سرهای گوگردی آنها در کف قوطی و بر روی پنبه قرار گیرد؛این نحوه چیدن به این خاطر است که در هنگام استفاده اگر با دست خیس مجبور به برداشتن کبریت بشویم رطوبت دست باعث خیسی سر گوگردی نشود.

-کبریتها را به طور متراکم کنار هم بچینید به طوری که جای بازی نداشته باشد،البته نه آنقدر که سبب شکستگی سر های گوگردیشان شود.


-اگر طول چوب کبریتها کمتر از طول قوطی بود روی آنها یک گلوله پنبه ای قرار دهید تا بعد از بستن درقوطی نتوانند از جای خود تکان بخورند و بر روی هم بلغزند.

-بعد از اینکه از کاملا بسته شدن در قوطی مطمئن شدید ور در قوطی را کاملا با پارافین مذاب آب بندی کنید برای اینکار میتوانید از یک شمع روشن استفاده کنید.

-خیلی سریع تا پارافین کاملا نبسته،با استفاده از چسب برق دور در قوطی را 6-5 دور محکم چسب بپیچید.

از مزایای این قوطی این است که حتی اگر داخل آب بیفتد بر روی آن شناور میماند و کبریتهای داخل آن از رطوبت مصون می باشند.

توجه:از این کبریت در مواقع کاملا اضطراری استفاده نمایید و در حالت عادی از دیگر کبریتهایی که باید حتما به همراه داشته باشید استفاده کنید. 

نکته :در شرایطی که باد میوزد و کبریت روشن کردن مشکل است میتوان به جای یک کبریت از چند کبریت استفاده کرد به این ترتیب که کبریتها را طوری بگیرید که سر کبریت  دوم مماس بر انتهای گوگرد کبریت اولی باشد (به شکل پله) و سپس کبریت بکشید.

قسمت دوم:«آتش گیر ها

همانطوری که پیشتر ذکر شد آتش گیر ها موادی هستند که به آسانی آتش می گیرندو ما برای به وجود آوردن هسته اولیه آتش از آنها استفاده می کنیم،به عنوان مثال نفت ، الکل، برگ خشک درختان،خارو خاشاک،بته های کوچک،کاغذ ،پنبه، قرصهای الکل جامد و...از جمله این مواد هستند.
اگر قرار به انتخاب در بین این مواد باشد؛من خودم نفت را به همه اینها ترجیح میدهم،اگر چه این انتخاب ممکن است غیر حرفه ای بنماید ولی مزایایی دارد که نمی توان  به سادگی از آنها چشم پوشید،از جمله اینکه  میتوان مطمئن بود که هر چوبی را هر قدر که خیس شده باشد (به شرط آرایش درست چوبها)میتوان روشن کرد،و این نکته در فصلهای  خیس سال بسیار حائز اهمیت است.
از نفت که بگذریم در مورد الکل باید بگویم که شعله آن قوت چندانی ندارد و در برابر باد نیز شعله آن مقاومت شعله نفت را ندارد،پس اگر قرار به بردن آتش گیر مایع باشد همان نفت خیلی کاراتر و بهتر است ،البته به شرطی که خوب آن را بسته بندی کنید به طوری که هیچ نشتی به داخل دیگر  وسایل نداشته باشد.
بعد از آتشگیر های مایع بقیه آنهایی که ذکر شد در یک رده قرار میگیرند و اولویت خاصی نسبت به هم ندارند.

توجه :در فصلهای خیس سال حتما آتشگیر به همراه خود داشته باشید،چند برگ روزنامه یا یک شیشه کوچک نفت یا چندتا قرص الکل جامد میتوانند در این شرایط خیلی به شما کمک کنند!

طرز تهیه فتیله پارافینی
 برای درست کردن این فتیله احتیاج به نخ قرقره ،پنبه،پارافین مذاب(میتوانید شمع را بر روی حرارت خیلی ملایم ذوب کنید) و مقداری سیم نازک آهنی (سیمهایی که در گل سازی مصرف دارند) داریم.
ابتدا یک گلوله  نسبتا بزرگ پنبه را بر میداریم و آنرا به شکل یک نوار 10 سانتی در می آوریم قطر این نوار باید به حدی باشد که وقتی آنرا فشرده می کنیم کمی از یک مداد معمولی ضخیم تر باشد(حدود 7-6 میلیمتر)سپس از سیم یک قطعه به طول 20 سانتیمتر می بریم و آن را در طول نوار پنبه ای فرو میکنیم به طوری که از طرف مقابل حدود 1 سانتیمتر بیرون بزند سپس با نخ قرقره به صورت کاملا فشرده دور نوار پنبهای را می پیچیم در این هنگام فتیله شما باید به شکل فشفشه در آمده باشد!
سپس فتیله را به مدت 15 دقیقه در پارافین مذاب غوطه ور میکنیم و سپس آن را در معرض هوای آزاد قرار می دهیم تا پارافین جذب شده به خوبی ببندد.
به این روش 5-4 عدد فتیله درست کنید  وبه دور هر کداو ورق نازکی از کاغذ بپیچید تا به هم نچسبند،و انها را در جایی مصون از رطوبت و گرمای زیاد قرار دهید.
از سیم آهنی میتوانید به عنوان دسته استفاده کنید یا اینکه اگر خواستید از فتیله به عنوان منبع روشنایی استفاده کنید براحتی می توانید آن را در هر شکاف یا خاکی فرو کنید.

3-سوختها
همانطور که گفته شد سوختها موادی هستند که اشتعال آنها هدف نهایی پروسه روشن کردن آتش است؛از عمده ترین این مواد می توان به چوب،فضولات خشک حیوانات،زغال و... اشاره کرد.
لازم به ذکر است که چوب یا زغال هرچه سبکتر باشند تندسوزتر هستند و البته سریعتر هم آتش می گیرند.چوب درختان سوزنی برگ مثل سرو و کاج به علت داشتن صمغی که خوب می سوزد،خیلی سریع آتش می گیرند(البته به شرطی که خشک باشند).
چوبهای تازه درخت به هیچ عنوان سوخت خوبی به شمار نمیایند و هنگام سوختن دود بسیار غلیظی در هوا منتشر می کنندکه به هیچ وجه مطلوب نیست،در صورت استفاده از این چوبها باید ابتدا آنها را در اطراف آتش قرار داد تا خشک شوند و سپس از آنها استفاده نمود.
فضولات خشک حیوانات نیز سوخت بسیار مطلوبی به شمار می آیند و می توانید از آنها نیز به عنوان سوخت استفاده نمایید.
 نکته : در فصل زمستان از به همراه داشتن مقداری زغال سبک چوب (زغال لیمو یا نارنج برای کار ما مطلوب نیستند) هیچگاه ضرر نخواهید کرد،این زغال ها میتوانند به عنوان هسته اولیه به کار روند و حرارت ناشی از آنها میتواند چوبهای آبدیده زمستانی را به خوبی خشک کند!

روشهای روشن کردن آتش
روشهای زیادی بسته به نوع و اندازه چوبهای موجو دبرای آتش روشن کردن وجود دارد،من در اینجا دو روش بسیار ساده و کاربردی را توضیح میدهم:

روش اول:
اگر در بین چوبهایی که جمع آوری کرده اید کنده(چوب قطور) هم هست از این روش استفاده کنید:
کنده را بر روی سطح صافی قرار دهید به طوریکه امتداد طول کنده در جهت وزش باد باشد سپس یک طرف یا دو طرف(بسته به حجم آتش مورد نیاز)طول کنده را به طور کاملا فشرده از مواد آتش گیر مانند خاروخاشاک و.. پر کنید.سپس چوبهای نازکتر را به طور اریب به صورتی که با کنده زاویه 90 درجه بسازند را روی کنده بچینید سپس مواد آتش گیر را روشن کنید وقتی خوب شعله ور شدند مقداری از همان مواد را هم روی چوبها بریزید تا چوبهای نازکتر خوب مشتعل شوند.این نوع آتش احتیاج زیادی به مراقبت ندارد فقط هر از چند گاهی به آن چوب اضافه کنید .
روش دوم:
اگر کنده در اختیار ندارید و چوبها همه نازکند از این روش استفاده کنید:
چاله کوچکی در زمین درست کنید و آن را به طور فشرده مملو از مواد آتش گیر کنید سپس چوبها را  به صورت شعاعهای دایره ای که مرکز آن وسط چاله است بچینید به طوری که سرهای آنها بر روی هم قرار گیرد و حالت طبقاتی پیدا کنند.مواد زیرین را روشن کنید و وقتی خوب مشتعل شدند باز هم از مواد اتش گیر بر روی چوبها بریزید تا چوبها خوب بگیرند،این آتش احتیاج به نگه داری دارد و باید با عوض کردن جای چوبها  و اضافه کردن چوب از خاموش شدن آن جلو گیری کنید.

نکات تکمیلی:
1-برای جلو گیری از هدر رفتن حرارت آتش می توانیم با ساختن یک دیواره سنگی یا چوبی به شکل نیم دایره بر دور آتش حرارت آن را به سمتی  که می خواهیم(جهت مقابل دیواره) رفلکت کنیم.
2-در فصل زمستان و هنگام برف هیچگاه در زیر درختی که برف بر روی آن نشسته است آتش روشن نکنید و اگر مجبور به این کار هستید قبل از آن برف درخت را بتکانید.
3-هیچگاه مستقیما بر روی برف آتش درست نکنید،برای اینکار قبلا محلی را برای درست کردن  آتش با استفاده از سنگ یا چوب بسازید.
توجه: نکات بعدی در مورد تعهد ما نسبت به طبیعت و آتشی است که در آن برافروخته ایم:
4-اگر در محیطی آتش روشن می کنید که مملو از چوب،خا رو خاشاک و مواد سوختنی است؛ابتدا مکانی را که میخواهید در آن آتش روشن کنید را به طور کامل از مواد سوختی پاک کنید و سپس با چیدن سنگ به دور آن یک دیوار کوتاه درست کنید تا آتش نتواند بر اثر وزش باد گسترش پیدا کند و باعث یک آتش سوزی نا خواسته شود.
5-جز در مواقع واقعا اضطراری از شاخه های سبز و تازه درختان به عنوان سوخت استفاده نکنید.
6-اگر برای روشن کردن آتش از بته استفاده می کنید؛حتی الامکان آنها  را از ریشه در نیاورید بلکه با استفاده از یک وسیله تیز(کارد،داس...)قسمتی از آنها را که بیرون از خاک است ببرید.

خیلی مهم:
7-به عنوان یک طبیعت دوست متعهد مسئولیت کامل آتشی را که برافروخته اید به عهده بگیرید و در هنگام ترک محل از خاموش بودن آن اطمینان کامل حاصل کنید. 
روشهای روشن کردن آتش 
آتش زنه
برای درست کردن آتش بدون کبریت ابتدا باید مقداری آتش زنه بسیار خشک تهیه نمود و آنها را از باد و رطوبت محافظت کرد.

انواع آتش زنه:
پوست درختان، مانند درخت کاج که اگر چوب آن خیس هم باشد باز آتش میگیرد، قسمت داخل درختان پوسیده، الیاف لباس، طناب یا ریسمان نخی، برگ خشک درخت نخل، خاک اره خشک، تراشه های خشک پوست درختان، خاکه چوبی که معمولاً توسط حشرات در زیر تنه درختان مرده انباشته میشود، الیاف لانه پرندگان، قارچهای خودروی روی تنه درختان، الیاف پشم مانند درخت بید خشک. میتوان این آتش زنه ها را به بنزین، گازوئیل و یا الکل موجود در حشره کشها آغشته نمود. برای استفاده کردن از آنها، آتش زنه ها را در دستهای خود خرد کنید به شکل قطعات بسیار ریز درآورید تا سطوحی که توسط جرقه ها می بایست حرارت داده شوند تا آتش روشن شود، به حداقل برسد. برای حفظ این آتش زنه ها برای مصارف بعدی آنها را در محفظه های ضد آب نگهداری کنید.

آتش گیرانه:
موادی هستند که برای ساختن آتش به آنها نیاز داریم. آتش گیرانه ها در مرحله بعدی آتش زنه ها قرار میگیرند و به هنگام درست کردن آتش در مواقع بسیار سخت از آنها استفاده میشود. به عنوان مثال مواقعی که فندک و یا کبریت دردسترس نیست.

انواع آتش گیرانه ها:
شاخه های باریک درختان، پوست درختان، چوبهای باریک از درختان خشک، برگهای نخل، برگهای سوزنی درختان کاج و علفهای خشک. (آنها را قبل از اینکه داخل آتش بیاندازید کاملاً قطعه قطعه کنید.) از معمول ترین آتش گیرانه های موجود در طبیعت چوب‌های پوسیده هستند. این چوبهای پوسیده را حتی در آب و هوای مرطوب با ضربه زدن به قسمتهای خارجی تنه پوسیده درختان به وسیله چاقو، عصا، و یا حتی دستانتان تهیه کنید. از بنزین و کاغذ نیز میتوانیم به عنوان آتش گیرانه استفاده کنیم. حتی در هوای مرطوب نیز صمغ موجود در پستی بلندی های تنه درختان را میتوان آتش زد. پوست درخت نخل حاوی صمغی است که به راحتیآتش میگیرد. آتش گیرانه ها را به شکل مخروطی روی هم بگذارید تا جریان هوا به حداکثر برسد.

صمغ یا شیره درختان
ماده ای چشبنده است که به روی تنه قدیمی درختان کاج و یا دراثر ایجاد برشهایی، روی تنه درختان نخل دیده میشود. این صمغها روی قسمتهای تحتانی درختان انباشته میشود. قدیمی ها و سرخ پوستها اعتقاد عجیب و محکمی به کاربرد این صمغها در ساختن آتش دارند.
چند تراشه کوچک از این صمغ ها در مجاورت یک چوب کبریت روشن به سرعت آتش میگیرد. هر کجا این صمغها را یافتید مقداری از آن را برای مصارف بعدی خود ذخیره کنید. این صمغها را به روی تنه پوسیده درختاننیز میتوان یافت، رنگ آنها زرد است و بر روی تنه درختان مانند ورقه ای براق به نظر می آید. به دنبال تنه قدیمی درختانی باشید که زرد رنگ به نظر می آید. به دنبال تنه قدیمی درختانی باشید که زردرنگ به نظر می آید. اگر تنه درخت خاکستری باشد و پوسیده و قدیمی به نظر برسد بر روی آن نمیتوان صمغی یافت.

تکه چوب و هیزم های پرزدار
یک شاخه از درختان سوزنی را ببرید و مطمئن باشید برگهای سوزنی آن محکم و ثابت بوده و از شاخه اصلی جدا نمیشوند. این شاخه ها را میتوان وارونه و به صورت مخروطی شکل به روی برشهایی از پوست درختان قرار داد. آنها را از زیر آتش بزنید، خواهید دید که در مدت چند دقیقه آتش خوبی فراهم خواهد شد. چوبهای قطور و سنگین تری نیز دردسترس داشته باشید تا درصورت نیاز به آتش اضافه کنید.

آتش گیرانه از پوست درخت نخان
پوست انواع درخت نخان به ویژه نخان کاغذی مناسبترین گزینه برایآتش گیرانه است. این پوستها مملو از صمغ هایی است که به راحتی شعله ور شده و حتی در باد نیز به خوبی میسوزد.

آتش به وسیله مته و کمان

مته دستی ناواجو
این روش به مراتب از روش دستی مته و کمان راحت تر است زیرا حیطه چرخش مته بین دو دست کم میباشد. از این روش در آب و هوای خشک که چوبهای بسیار خشک هستند استفاده میشود. نام چوبی که استفاده میشود یوکاست. از کود حیوانی خشک شده جلوی آفتاب نیز میتوان به عنوان آتش گیرانه استفاده کرد. سرخپوستان این مته ها را همواره در تیردان خود حمل میکردند. مته را به طرف پایین فشار دهید و به طور یکسان و به طول دستها، بین دو دست خود بچرخانید. دستها به طور معمول بر روی مته به طرف پایین سر میخورند. طول مته معمولاً 6 سانتیمتر (2 فوت) میباشد.

مته دستی اسکیمویی
در این روش مته توسط یک تکه استخوان یا چوب که در دهان گذاشته شده محکم نگاه داشته میشود. اسکیموها معمولاً از ظروفی شبیه به ماهی تابه برای حفظ آتش استفاده میکنند.

کارکردن با مته و کمان 
به وسیله یک بند کفش و تسمه ای چرمی یک کمان بسازید. تکه چوبی که سر آن را به شکل فنجان برعکس ساخته اید روی چوب قرار دهید و با اندکی فشار و به وسیله کمان آن را روی صفحه اصلی بچرخانید. این حرکت دورانی به همراه فشار وارده بر روی صفحه اصلی سبب گرم شدن چوب شده و کم کم پودر سیاه و داغی تولید میشود که از طریق سوراخ تعبیه شده روی صفحه اصلی بر روی آتش گیرانه ها می ریزد. آتشگیرانه ها به تدریج شروع به دود کردن میکنند وقتی دودها زیاد شد، صفحه اصلی را بردارید و به آتش گیرانه ها بدمید. آتش روشن خواهد شد. اکنون قطعات کوچک چوب را به آرامی به آتش اضافه کنید.

سرچوب فنجانی شکل
تکه ای چوب به ضخامت 4/1 اینچ لازم است. میتوانیم از یک تکه سنگ نیز استفاده کنیم.

چوب مته 
4/3 اینچ قطر، 12 الی 15 اینچ طول. سرچوب را گرد کرده و ته آن را روغن بمالید و یا خیس کنید تا از اصطکاک، سائیدگی و تولید گره جلوگیری کنید. انتهای چوب را تمیز نگه دارید. به هنگام انجام این عمل مته را به صورت عمودی نگاه داشته و حرکت را به شکل دائمی و یکنواخت ادامه دهید. کار را به سرعت و با فشار کم آغاز کنید. با مشاهده دود به سرعت و فشار خود بیافزائید.
صفحه اصلی و آتش زنه ها را روی تکه مسطحی از چوب قرار دهید، این عمل به شما کمک میکند پس از آتش گرفتن آتش زنه ها آنها را به محل دلخواهتان منتقل کنید.

مته و صفحه اصلی 
تکه ای از چوب درخت حنا را ببرید. به ترتیب اولویت چوب درختان زیر را انتخاب کنید: سرو، سیاه کاج و یا چوب پنبه.

مشکلات روشن کردن آتش با مته یا پمپ 

مشکل دلیل و راه حل آن 
آتش گیرانه ها را پودری تیره رنگ می پوشاند. این پودرها باید زدوده شوند.
پودر قهوه ای روشن چوب زیر فشار مناسبی قرار ندارد و یا سرعت شما کافی نیست.
پودر سیاه رنگ فشار زیاد است پس این پودر قبل از اینکه به آتش زنه ها برسد می سوزد.
مته از داخل چوب زیرین خارج میشود. عمق سوراخ تعبیه شده بر روی صفحه کافی نیست و یا قطر آن کوچکتر از قطر مته است.
تسمه روی مته می لغزد. تسمه گشاد است. فشار روی صفحه چوبی زیرین زیاد است.
تسمه روی مته بالا و پایین میرود. تسمه باید در وسط مته قرار گرفته و کمان باید نسبت به مته عمود باشد.
از خود چوب زیرین دود بلند میشود. فشار زیاد است. سختی چوب زیرین نسبت به چوب مته کمتر است. از کمی روان کننده (گریس، آب روغن) استفاده کنید.

آتش به روش سایش
در این روش از دو تکه چوب استفاده میشود که یکی از آنها با حرکتی اره مانند بر روی دیگری کشیده میشود. از این روش معمولاً در جنگلها استفاده میکنیم. یک قطعه چوب نی را از وسط به دو نیم کنید و از آن به عنوان تخته آتش استفاده کنید. برای سایش نیز از تکه چوبی نرم استفاده نمایید. پرزهای قهوه ای رنگ روی تنه نخل و یا درخت نارگیل نیز مفید هستند.

آماده کردن نی:
آتش زنه ها را در قسمت درونی نی بریزید، از بیرون و دقیقاً مقابل آنها شیاری ایجاد کنید و سایش را شروع کنید.

آتش به روش تسمه
نواری به ضخامت یک چهارم اینچ (6/0 سانتی متر) و به طول دو فوت از خیزران خشک و یک تکه چوب خشک تهیه کنید. یک طرف چوب را روی زمین قرار داده و طرف دیگر را به وسیله یک تکه سنگ یک متر از روی زمین بلند کنید. روی انتهای تکه چوب شیاری ایجاد نمایید. دهانه شیار را گشادتر کنید. مقداری آتش زنه در انتهای شیار قرار دهید ولی فضایی را برای حرکت تسمه در شیار پیش بینی کنید. چوب را به وسیله پا یا زانو بر روی زمین محکم کرده و عمل کشیدن تسمه به طرفین را آغاز کنید.
آتش به روش مته پمپی (تلمبه ای)
سرخپوستان از چرخ زواری در مته های خود استفاده میکردند. در مرکز این چرخ دوار سوراخی تعبیه شده بود که مته را از آن رد میکردند. یک تخته عرضی از جنس چوب سخت به وسیله ریسمان یا تسمه چرمی به مته متصل شده و آزادانه روی این مته حرکت میکرد. مته و صفحه اصلی از یک جنس بوده و سوراخها و ابعاد و نوع آتش زنه ها معمولاً مانند روش مته و کمان بودند با اولین چرخش چرخ دوار صفحه ارزی به طرف بالا حرکت کرده و مته شروع به کار میکند. سپس صفحه عرضی باید به سمت پایین فشار داده شود. این حرکت سبب میشود که صفحه عرضی دوباره برخلاف جهت و به سمت بالا حرکت کند. این حرکت تا تولید پودر سیاه، دود و آتش ادامه می یابد.

درست کردن آتش زیر باران
یک کنده درخت پیدا کنید، آن را به دو نیم کرده و با آن آتش درست کنید. در روزهای بارانی میتوان از زیر صخره های شیب دار، داخل کنده های پوسیده درختان سوخت خشک پیدا کرد. به دنبال درخت افتاده ای بگردید که به سمت جنوب روی زمین افتاده باشد زیرا پوست و چوب قسمت زیرین آن خشک خواهد بود. اگر جهت بارش باران ثابت است از یک پارچه کرباس روغنی اندود و یا پارچه ای ضد آب استفاده کنید تا جلوی بارش باران را بگیرید. فاصله این پارچه تا آتش باید مناسب باشد تا دراثر وزش باد شعله به آن سرایت نکند.

آتش به روش دریاهای جنوب
این روش را بومی های دریای جنوب استفاده میکردند. کوبه ای را در دست گرفته و مکرراً به برگهای پوسیده داخل سیلندر ضربه میزدند تا حرارت هوای داخل سیلندر تحت فشار زیاد بالا رفته و درنتیجه آتش زنه ها کم کم آتش بگیرند.

آتش به وسیله منیزیم
محفظه مورد نیاز این کار را میتوانید از فروشگاههای لوازم ورزشی تهیه کنید. این محفظه از جنس آلومینیوم است و حاوی منیزیم میباشد. تراشه های جدا شده از این محفظه توسط چاقو به وسیله ضربه زدن روی آتش زنه ای که در گوشه این محفظه تعبیه شده است شعله ور خواهد شد.

درست کردن آتش بدون کبریت

به وسیله شمع
حفره ای بکنید. تعدادی ترکه نازک و خشک را به شکل مخروطی روی هم قرار داده و شمع را زیر آن روشن کنید. پس از روشن شدن آتش شمع را برداشته و برای مصارف بعدی نگهداری کنید.

هیتر با قوطی حلبی
قلوه سنگ هایی تهیه کنید ودر مجاورت آتش حرارت دهید، سپس آن را درون قوطی حلبی قرار دهید.
از چند تا از این قوطی ها که گرمایی بدون دود و سالم و بسیار مطبوع دارند میتوانید برای گرم کردن چادرها استفاده کنید.

شیشه و خورشید
استفاده از یک لنز دوربین و یا یک عدسی محدب دوربین دو چشمی و یا عدسی تلسکوپ، ته بطری نوشیدنی های گازدار و یا ذره بین روی قطب نما برای متمرکز کردن اشعه های خورشید بهتر از همه آئینه های محدب است ولی کارگران با آن کمی مشکل است و به یک بازتابنده بزرگ نیاز دارد. از آئینه اصلاح صورت و یا آئینه اتومبیل نیز میتوان استفاده کرد.

باطری
باطری را از روی ماشین و یا قایق جدا کنید. دو رشته سیم را به قطبهای مثبت و منفی آن متصل کنید. دو رشته سیم را در نزدیکی توده های آتش گیرانه و به مدت یک ثانیه به هم متصل کنید. جرقه های ایجاد شده آتش گیرانه ها را مشتعل خواهند کرد.
توجه: این عمل اگر تکرار شود باعث تخلیه باطری شده و به باطری آسیب میزند. اگر باطری از قایق یا اتومبیل شما جدا نشده ممکن است موتور آن آتش بگیرد. این عمل را میتوان با باطری چراغ اضطراری اتومبیل نیز انجام داد. از فندک اتومبیل نیز برای آتش زدن دستمال یا پارچه میتوان استفاده کرد.

یافتن سنگ چقماق یا کوارتز
سنگ چقماق: به رنگ سیاه و بسیار سخت است. بر اثر فرسایش سوراخ سوراخ به نظر میرسد. درصورت یافتن سنگی با این مشخصات آن را به سنگ دیگر بکوبید، اگر چقماق باشد به سادگی شیشه می شکند و سطح داخلی آن سیاه و براق است سنگ چقماق را در بستر رودخانه‌ها و یا دامنه کوهها و یا صخره های لق و سست پیدا خواهید کرد.
سنگ کوارتز: به رنگ سفید بوده و شبیه شیشه مات پنجره میباشد ولی رنگ آن بنا بر منطقه و مجاورت با مواد معدنی تغییر میکند. بستر رودخانه ها، مناطق صخره ای و خط الرأس ها معمولاً پوشیده از تکه های بزرگ کوارتز هستند. رگه هایی از کوارتز شیشه ای سفید را در مناطق کوهستانی میتوان پیدا کرد.
سرخپوستان و اسکیموها قبل از ورود سفیدپوستان به آمریکا از سنگ آهن به جای آهن استفاده میکردند. سرخپوستان همواره سنگ چقماق یا سنگ آهن را درون کیسه ای بر کمر خود حمل میکردند.
چاقوی فولادی یا آهنی در تماس با هر سنگ شیشه ای مانند کوارتز، چقماق، عقیق جرقه تولید میکند و باعث آتش گرفتن آتش گیرانه میشود.

فولاد و چقماق
درصورت فقدان کبریت بهترین راه برای درست کردن آتش استفاده از فولاد و سنگ چقماق است. از چقماق و ته محفظه ضد آب استفاده کنید. آن را هرچه نزدیکتر به آتش گیرانه ها نگه دارید و با پشت تیغه چاقو و یا تکه ای فولاد به آن ضربه بزنید. این اعمال را به نحوی انجام دهید که جرقه ها درست به مرکز آتش گیرانه ها اصابت کند. وقتی تولید دود شروع شد آنها را باد بزنید یا به آنها بدمید تا آتش شعله ور شود. سپس قطعات کوچک را به آتش بیافزائید و درصورت لزوم شعله ها را به محل مورد نظر انتقال دهید.

پرمنگنات پتاسیم
یک قاشق چایخوری از کریستالهای پرمنگنات پتاسیم را روی یک تکه کاغذ، یک برگ خشک و یا یک تکه پارچه بریزید و چند قطره ضد یخ از رادیاتور اتومبیل خود به آن اضافه کنید (مقدار زیاد مایع ضد یخ واکنش گرمایی را به تأخیر می اندازد) و آن را محکم مچاله کرده و به صورت گلوله درآورید (این عمل حرارت را حفظ میکند و آن را تا درجه احتراق کاغذ یعنی 450 درجه فارنهایت (232 درجه سانتی گراد) افزایش میدهد). واکنش گرمایی باعث ایجاد شعله در گلوله میشود و آتش شعله ور میگردد. اگر به هر دلیلی این واکنش موفقیت آمیز نبود، گلوله را در محیط قابل اشتعال قرار ندهید، زیرا ممکن است در هر زمانی دوباره واکنش صورت گرفته و آتش سوزی رخ میدهد.
گلوله را باز کنید و اجزای آن را جداگانه در حفره ای قرار داده و روی آن آب بریزید.

آتش با اسلحه
از اسلحه ای با کالیبر بالا استفاده کنید.
آتش گیرانه ای مناسب پیدا کنید.
قسمت سربی گلوله را از پوکه جدا کنید.
دوسوم باروت پوکه را روی پارچه خشکی بریزید.
پارچه را درون لوله تفنگ قرار دهید. با اسلحه به سمت آسمان یا هدفی جامع در فاصله چند فوتی خود شلیک کنید، پارچه شعله ور تنها چند فوت آن طرف تر خواهد افتاد. پارچه را با چوبدستی که قبلاً آماده کرده اید برداشته و زیر آتش گیرانه های آماده قرار دهید. درصورت لزوم از دمیدن یا باد زدن نیز میتوانید استفاده کنید. هرگز از این روش درصورتی که گازهای قابل اشتعال در فضای اطراف وجود دارد استفاده نکنید.

 

  • میثم عسکری سده

نظرات  (۴)

++++
  • مجله ویترینو
  • + خلی طولانی نوشتید
  • د‌ل‌باخته ..
  • خیلی عالی بود
  • خرید غذا در قم
  • این چنین ترفند ها و کار های کاربردی رو خیلی خوبه که آدم بلد باشه،ممنون از مطلبتون
    کاربران بیان میتوانند بدون نیاز به تأیید، نظرات خود را ارسال کنند.
    اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
    تجدید کد امنیتی