مختصری از سرگذشت موسیقی
پیدایش وزن و صوت
هنر موسیقی بیش از هر هنر دیگر زائیده و آفریده ی احساس های انسانهاست.
هنوز از پیدایش آن آگاهی روشن در دست نیست اما بهر حال موسیقی از بدو آفرینش بشر وجود داشته است و در حقیقت آدمی با سازی پای در جهان گذشته است که حنجره نام دارد و وزن ها و آهنگ ها و آواهائی که از حنجره بر می آید نخستین جلوه های خلق موسیقی بوده است و پیش از آنکه انسان زبان ملفوظی برای تکلم داشته باشد از صوتهای موزون و صداهای زیر و بم آمیخته با اشاره ها که در نفس خود نوعی موسیقی است برای بیان مقصود و تفهیم هدف و غرض خود استفاده می کرده است.
بهر صورت وزن و صوت عوامل نخستین موسیقی می باشند اما قدمت یکی بر دیگری به هیچ عنوان روشن نیست.
ولی بطور کلی کشف و پیدایش وزن را در موسیقی پیش از پیدایش صوت می دانند.
پیدایش آلات موسیقی
بی شک نخستین سازهای بشر آلات ضربی بوده است. و آنها از زدن قطعه های استخوان وسنگ شروع و بصورت طبل و دهل در آمده است و بعدها در تکوین این سازها گامهای دیگری برداشته شده است.
اما در باره ی سازهای زهی و خاصیت ارتجاعی آنها گمان می رود که بهمراهی پیشرفت آلات ضربی ، بشر از راه کشش بند وسیله های شکار و دفاعی و غیره از جمله کمان متوجه شده است که این بندها پس از رها شدن دچار حالتی از نوسان میشود وصوتهائی از آنها بیرون می آید.
از آن ببعد کم کم الیاف گیاهی ، روده و سر انجام سیمهای سازهای زهی استفاده کرد و بصوتهای موسیقی لطافت بخشید.
روشن است که موسیقی در آغازجنبه ی روحانی داشته وهمراه آن رقص ها مذهبی نیز بوده است.
بعد ها موسیقی با ریاضی در آمیخت و بسیاری از فرمول های موسیقی در شش قرن پیش از میلاد توسط فیثاغورث بوجود آمد.
بموجب اساطیر مذهبی قوم یهود و روایتهائی که در تورات آمده است داود و سلیمان نبی موسیقی دانان چیره دستی بوده اند و با توجه به این امر که آن دو نبی ده قرن پیش از میلاد میزیستند، قدمت موسیقی بقرن ها پیش از آن کشیده می شود.
از آثاری که از قبور بزرگان کلده ، مصر، هندوچین بدست آمده است بر می آید که سازهائی نظیر چنگ، نی ، عود ، طبل و شیپور قرن ها پیش از تولد مسیح بکار میرفته است.
گذشته از این ها بودائیان مذهب خود را با موسیقی آمیخته بودند و تمام اوراد و دعاهای بودائی با آهنگ ویژه ای خوانده میشد، و همینطور کتاب مذهبی زرتشتیان(گاتها) با عبارتهای سیلابیک بوده است و قارئان ، آن را با لحن و موسیقی ویژه ای میخواندند وبا توجه به زندگی زرتشت که به روایتهای گوناگون در فاصله ی سال های سیصد تا ششصد پیش از میلاد زندگی میکرده است بقدمت موسیقی در ایران آگاه میشویم.
همچنین در یونان باستان برای تحریک سربازان اشعار هومر را با نوعی چنگ(لیر) میخواندند.
با گذشت زمان صوت کم کم بصورت حروف الفبا تقسیم و سرانجام در سال ۱۴۵۰ شاهنشاهی خطوط نت تکمیل شد و در چهار خط موازی علامتهای (دو ، ر ، می ، فا ، سل ، لا ، سی) رانهادند.
من این تکامل و ابداع را در نتیجه ی پیشرفت موسیقی کلیسائی میدانم و ابداع آن را به سن جان اسقف اعظم معاصر آن دوره نسبت میدهم.
نت نوسی ، هارمونی ، کنترپوان نیز از همان زمان رایج شد و به آرامی بسوی پیشرفت و تکامل رفت.
