مختصری از کلیات موسیقی
نوت:
الفبای ویژه ی موسیقی است که آهنگ ها از روی آن نواخته می شود نخستین بار شخصی بنام گیدو که یک راهب ایتالیائی بود نوت نویسی را با ساز کلاویه دار اختراع کرد.
در سال ۹۳۰ میلادی تقسیم های صوت بنام نوما معروف شد و سرانجام هاکبالد خطوط نت و تطبیق آنرا با صوتهای هفتگانه بوجود آورد.
گام gamme:
عبارت از هفت صوت متوالی است که بطور طبیعی در فاصله های معین واقع شده باشد.
هر یک از این صوت ها را با یک نت موسیقی تعیین می کنند.
برای نامگذازی نت ها در زبان لاتین حروف نخست سرود سن ژان را برگزیده اند و امروز در فرانسه و سایر کشورهای لاتینی این گونه رایج است اما در آلمان و انگلیس مانند یونان کهن از حروف الفبا برای این منظور استفاده کرده اند.
1 2 3 4 5 6 7 8
UT (Do) Re Mi Fa Sol La Si Ut درقرانسه و سایر کشورهای لاتینی C D E F G A H C در آلمان C D E F G A B C در انگلیسگام طبیعی بر دو قسم است:
گام بزرگ( ماژور majeur ) که از ۵پرده یا تن ton ؛ واحدفاصله صوتی بین دو نت متوالی است و دو نیم پرده تشکیل می شود و گام کوچک (مینور Mineur) که از سه پرده، سه نیم پرده و یک یک و یک دوم پرده تشکیل می شود.
مقام یا تنالیته tonalite:
هر گاه یک قطعه موسیقی با نت های گام معینی اجرا شود میگویند آهنگ دارای تنالیته یا مقام آن گام است. باید دانست که در قواعد کلاسیک مقام اصلی در سراسر آهنگ ثابت نیست بلکه در ضمن آهنگ ، مقام آن نیز تغییر می کند. فن تغییر مقام که از اصول و قواعد مهم کلاسیک است مدولاسیون modulation گفته می شود. معمولاََ تنالیته ی ماژور اثر نشاط آور و تنالیته ی مینور اثر محزونی در ذهن شنونده دارد.
آکرد accord:
مجموع چند صوت است که تحت قاعده ی معینی ترکیب شده باشد.
آکرد بر دو قسم است: بزرگ(ماژور) ، کوچک (مینور). همچنین از جهت اثری که در گوش شنونده دارد آنرا آکرد مطبوع و نامطبوع ، کامل و ناقص نیز می گویند.
